Archief

Songfestival

Dinsdag 13 mei 2014

Songfestival

Als je eerlijke, doorleefde, zelf ontdekte en ongekunsteld gebrachte muziek een platform geeft krijg je als vanzelf iets moois te horen. Iets avontuurlijks. Iets dat je kan raken. Bij jezelf kan brengen. Troost geven, plezier, opwinding, een hart onder de riem, peper in je reet...

Als je er de tijd voor neemt en je ervoor open stelt, leer je als vanzelf de gevoelswereld kennen die schuil gaat achter een goeie songtekst. En krijg je daarmee een inkijkje in de ziel van de persoon die het opgetekend heeft. De uitnodiging ligt er. Waarom zou iemand anders iets voor het voetlicht willen brengen? Een handvol zinnen die dansen op een akkoordenreeks. Gekozen woorden.

Wat een uitvoering, in levende lijve of ergens vastgelegd, persoonlijk maakt is de kleur van iemands stem of de sound in iemands vingers. Hoe diegene de muziek zelf voelt. Dat waarmee die invulling geeft aan iets wat in de basis al zo bekend is, zo vaak al is gedaan, vertrouwd voelt. En zich daarmee zo makkelijk thuis weet in je kop.

Een goed liedje blijft hangen zeggen ze. Een goed liedje gaat z'n eigen leven leiden. Je mag het je eigen maken. Waar het ook vandaan komt. Wat echt is laat zich niet verloochenen. Gelukkig maar. Er zit muziek in. Hoe mooi kan dat zijn?

Daar kan geen ijdelheid, effectbejag, gemakzucht, oppervlakkigheid, platheid, zelfbevlekking tegenop. In weerwil van wat de media bewust of onbewust doen geloven. Van hoe het zich zo ongenadig vaak aandient in de wereld van het entertainment. Het is allemaal show roepen ze vaak. Hoe kun je er dan zo intens veel van houden? The show must go on zeggen ze ook. Als het bij tijd en wijle zo iets fijns oplevert als een prachtig, direct tot je sprekend liedje zou ik dat niet bestrijden.

Al ligt het meeste moois misschien wel levenslang ergens op de plank, heimelijk smachtend naar een platform. Of hangt het al ergens in de lucht, wachtend op een gelukkig plukker zoals John Lennon zei? You may say I'm a dreamer... Niet de enige.

Maar ik kan niet anders dan de uitnodiging versturen. Wie weet wat ik in huis heb?

Deze komt van het nieuwe album:

KLANKBORD

bij een glas rode port aan een tafel

in een hoekje met uitzicht op het plein

met een pen en een schat aan verhalen

mag dat straks mijn thuishaven zijn

dan hoop ik op een bonte stoet gasten

ik nodig ze uit schuif maar aan

ik hoor niet zo best meer maar ik luister

voel je vrij om te komen en gaan

wees welkom mijnheer

lieve dame jonge vent

je kunt hier terecht

als je zoekende bent

voor een weerwoord een klankbord

voor een hart onder de riem

welkom wees welkom mijn vriend

misschien kan ik jou ook van dienst zijn

dit stukje van de kroeg is mijn praktijk

je hoeft me er niets bij te geven

deelgenoot zijn maakt me al rijk

zo verzamel ik hebbens en houwens

verhalen al een goed leven lang

ik vind er mijn eigen refrein in

vertel maar kom ben maar niet bang

wees welkom mijnheer

lieve dame jonge vent

je kunt hier terecht

als je zoekende bent

voor een weerwoord een klankbord

voor een hart onder de riem

welkom wees welkom mijn vriend

aan het eind van de dag lonkt het zwijgen

de film komt nog eens voorbij

ik zal alles zorgvuldig bewaren

het is het geweten van mij